Bazen kaybettiklerimi hatırlıyorum içim acıyor.. o an kimsenin mutlu olmasını kaldıramıyorum.. kocaman gülen ağızlar görmek istemiyorum. benim hak edememiş olma olasılığım düşüncesi beynimi parçalara ayırıyor. neden, neden, neden? bir defa daha kaybedersem kendimi bir daha çıkamam. umutlarımı tüketiyorum. umuda ihtiyacım var ve yalnız kalmamaya...
Kepaze
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder