insanlar bazen yanında ama bir o kadar da uzağında. bazıları dosttur, bazıları arkadaş, bazıları çıkarcı bazılarının ise varlıkları size bağlıdır. olmalarını istedikleriniz canınız gibi gördüğünüz paylaşımlar sunduklarınız dostlarınız. ne yapsa suç değildir onların. mutlaka vardır bir sebebi. gözünden anlarsınız kızdığını,sevindiğini, mutluluğunu, üzüntülerini.. yeri gelir kaygılarını tahmin edersiniz. bazen size ihtiyacı olduğunu hissedersiniz ve mesafeler engel değildir hiçbir şey için kilometrelerce uzakta olsa da sesini duymak iyi gelir. rakı masasında dertleşirsin bazen offf ulann dersin böyle böyle.. kadeh tokuştururken sağlığına dersin dostluğumuzun sağlığına.. onlar gibi olmayanlar da vardır. onları da seversin fakat dostların gibi değillerdir. güzel vakit geçirirsin, muhabbet edersin paylaşımların vardır onlarla da ama hep bir eksik vardır onlarda. ne tam olurlar senin için ne bir eksik. onlarsız olabilirsin fakat varlıklarında da mutlusundur. birde sadece merhaba dediklerin vardır. görüşmek istediğinde yada sağda solda karşılaştığında konuştukların.. varlıkları sizi rahatsız edene kadar çevrenizdedirler. hele bir aksi olsun süratla uzaklaşırlar yanınızdan. hiç olmadıkları kadar uzağa.yani sizin için olsalarda olmasalarda dert değil. ahhh ahhh birde o çıkarcılar vardır. isleri düştüğünde yanında biterler anında. sizden daha iyisi yokmuş gibi davranırlar hatta o an mükemmel hissetmeniz için kendinizi ne nameler dökülür dudaklarından. o gün bir güzelleşmişsinizdir her gün ki gibi olmanıza rağmen. numaraları açıktır aslında. işim bitince gidicem varlığımda da seni rahatsız da etmiyorum ben senden alacağımı alayım giderken kapıyı kapatırım. olay budur onlarda. bazıları çok daha sinsidir. belli etmez kullanmaya çalıştıklarını. inanırsın iyiliğine sonra bir bakarsın ki en kalleşini görürsün ondan. çok kırılırsın belki ama ona değil kendine kızarsın. insanlar bazen aptal oluyorlar. gözlerinin önünde gerçekleşen numaralardan bir haber yaşıyorlar. aslında her şey apaçık ortada. insanları anlamak o an daha da zorlaşır. hata nerde diye düşünürsün zaman zaman. hata sistemdedir.var oluşumuzda. insanlar çiğ süt emmişlerdir. ne güzel de demiş ahmet bey..
nice dalgalar gördüm azgın
nice zıpkın yarası var sırtımda
sığınacak bir liman aramadım hiç..
hep sığınılacak liman oldum.
fırtınalardan korkmadım ihanetten korktuğum kadar
ama hesapta yoktu can yoktu
insanlar köpekbalıkları kadar vefasız olacaklar.....
(A.Yenilmez- yunuslar)
PAKİZE..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder