neden niye nerden ne zaman ve nereden? sorulacak sorularım cok aslında. hangısını hangısıne sorsam veya sordugum sorulardan yanıt mı bulsam? sakinim aslında. fazla sakin. hiçbirşeyi umursamıyor görünüyorum. gerçekten öyle mi? çok çabuk mu karar alıyorum. düşündüklerim mi bana bunları dusunduren yoksa bunları dusunmem gercekten gerekıyor mu? karşılık mı vermem gerekıyor kafamın ıcındekı sorulara yoksa gerçekten susmalı mıyım? kötü giden neredeyse hiçbir şey yok. bu mu yoksa benı bu denli düşündüren. normal mı bu diye. olması gereknle olması gerektiği gibi yaşamayı öğrenebilecek mıyım ben? yeni bir seyler yapmam gerekiyor. kendıme yeni birşeyler eklemem. bir yerler görmem mesela. yada artık yarım kalan kıtaplarımı bitirmem. yenı bır el ısıne gırısmem yada bı kursa gıdıp daha once yapmadıgım bır ıs kazanmalıyım. ders de calısmam gerekıyor. evet evet benım ders calısmam gerekıyor. sanırım işe ders çalışmakla başlamam gerekiyor. başarabileceğimi biliyorum. ben istersem başarırım çünkü. bunu gerçekten istiyorum.
dışarıda yazdan az da olsa kalma bir hava serin esen bir rüzgar kahvem ve çayım ve ben evimdeyım.evimi seviyorum. son zamanlarda az vakıt gecırsemde evimde olmayı sevıyorum. bu evde yalnız da aılemlede yaşamayı seviyorum. sanırım aile konusunda ben şanslı sayılan kesimdenim. güzel ve anlayışlı bir aileye sahibim. biliyorum şuan liseli ergenlerin cümlelerini kullanıyorum :) ama içimden geçenleri yazmak istedim bu gece. geceleri de seviyorum. bence geceler bütün seffaflığı ortaya koyarlar. karanlık olsa da aslında hersey ortadadır geceleri. geceleri seviyorum. geceleri çalışmazsın. geceleri uyursun geceeleri dinlenirsin. dinlenmeye de ihtiyacım var. bedensel değil ama ruhsal. ve cayımdan bır yudum daha alıyorum sıgaramdan bır nefes daha. sigara içmeyı de sevıyorum. bugun bu kadar. başka yok. söyleyecek başka cumlem yok bu gece..
PAKİZE..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder